Infrastructure for All
Βασικά γεγονότα:
Πολλές πόλεις έχουν σχεδιαστεί γύρω από τα συστήματα μεταφοράς τους, εις βάρος των δικών τους ανθρώπων. Τώρα, οι υποδομές μεταφορών αντιπροσωπεύουν το 20-40 τοις εκατό όλης της αστικής γης. Ακόμη και στην Ουάσιγκτον, DC, η οποία έχει επενδύσει σε μια σειρά από βιώσιμες επιλογές μεταφοράς, δρόμους, διασταυρώσεις, και σοκάκια αντιπροσωπεύει το 22 τοις εκατό του συνόλου της γης, και μόλις συμπεριλάβετε θέσεις στάθμευσης, ο αριθμός αυτός φτάνει εύκολα το 30 τοις εκατό. Τα συστήματα αυτά έχουν επίσης επιτρέψει την αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που σχετίζονται με τις μεταφορές (GHGs), τα οποία αντιπροσωπεύουν τώρα το 30 τοις εκατό όλων των εκπομπών των ΗΠΑ.
(Πηγές: Wikipedia, Ουάσιγκτον DC Υπουργείο Μεταφορών, και “Αστικοποίηση στην εποχή της κλιματικής αλλαγής,” Peter Calthorpe, Island Press)
Νέα Υόρκη, Σαν Φρανσίσκο, και άλλες πόλεις έχουν πρωτοπορήσει προγράμματα για να μετατρέψει τους δρόμους και τις θέσεις στάθμευσης σε μίνι-πλατείες ή “parklets.” Τα parklets είναι ασφαλή, φιλικά προς τους ανθρώπους περιβάλλοντα που προσφέρουν τις προσκαλώντας καρέκλες και τα τραπέζια καφέ-ύφους, τους πάγκους, και τα δέντρα και τις εγκαταστάσεις. Αυτοί οι χώροι, οι οποίοι μπορούν να δημιουργηθούν για λιγότερο από $ 20.000, ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να βγούμε από τα αυτοκίνητά τους, με τα πόδια, και αλληλεπιδρούν, η οποία βοηθά στην οικοδόμηση της τοπικής οικονομίας. Στο Σαν Φρανσίσκο, ένα νέο parklet αύξησε την κυκλοφορία πεζών ποδιών κατά 37 τοις εκατό. Ορισμένες πόλεις δίνουν επίσης προτεραιότητα στους υπο-εξυπηρετούμενους πληθυσμούς. Σε ένα νέο πρόγραμμα, η Νέα Υόρκη βρίσκει παλιά πάρκινγκ και άλλες υπο-χρησιμοποιούμενες περιοχές σε κοινότητες με χαμηλό κατά κεφαλήν ανοιχτό χώρο και τη μετατροπή τους σε πλατείες.
(Πηγές: Πόλη του Σαν Φρανσίσκο Τμήμα Σχεδιασμού Πεζοδρόμιο σε Πάρκα Πρόγραμμα,Σαν Φρανσίσκο Great Streets Project,και NYC Plaza Πρόγραμμα,Νέα Υόρκη Τμήμα Μεταφορών)
Οι απομονωμένες υπόγειες διαβάσεις, οι οποίες είναι συχνά χώροι για το έγκλημα, βρίσκονται ακριβώς κάτω από τις εθνικές οδούς. Όπως γνωρίζουν ορισμένες πόλεις, οι υπόγειες διαβάσεις είναι ακατέργαστα διαμάντια, ώριμα για στίλβωση. Παραδείγματος χάριν, η πόλη του Τορόντο χρησιμοποιεί εκ νέου μια από τις υπόγειες διαβάσεις εθνικών οδών της για να δημιουργήσει ένα πάρκο 2.5 στρεμμάτων, που συνδέει τις γειτονιές και που δημιουργεί τον πολύτιμο πράσινο χώρο στη διαδικασία. Οι κοινότητες ανασχεδιάζουν και άλλες μορφές υποδομής. Σε όλες τις ΗΠΑ, 19.000 μίλια των εγκαταλειμμένων σιδηροδρομικών γραμμών έχουν μετατραπεί σε περισσότερα από 1.600 μονοπάτια με τα πόδια και ποδηλασία μέσω καινοτόμων “Ράγες σε Μονοπάτια” προγράμματα. Άλλες πόλεις έχουν μετατρέψει ακόμη και παλιές υποδομές ύδρευσης, μετατρέποντας τις μολυσμένες πλωτές οδούς και τις τοξικές καφετιές περιοχές σε νέες εξελίξεις που ενθαρρύνουν την οικονομική ανάπτυξη. Όλες αυτές οι προσεγγίσεις μπορεί να είναι πιο περιβαλλοντικά βιώσιμες από το απλό τράβηγμα και τη διάθεση παλαιών υποδομών.
(Πηγές: Προκυμαία Τορόντο και Ράγες-να-Μονοπάτια Conservancy)