Σχεδιασμός γειτονιάς για τους ανθρώπους και την άγρια ζωή
Βασικά γεγονότα:
Ο βιότοπος άγριας ζωής μπορεί να καταστραφεί από την ανάπτυξη, τα αγροκτήματα, ή τα ορυχεία ή υποβαθμίζονται από χωροκατακτητικά είδη, την αλλαγή του κλίματος, ή τη ρύπανση, ώστε να μην υποστηρίζει πλέον την εγγενή άγρια ζωή. Η εξάπλωση έχει αυξήσει το ποσοστό απώλειας οικοτόπων. Μια εκτίμηση λέει ότι η δασική γη των ΗΠΑ το μέγεθος της Πενσυλβάνια θα καταναλωθεί από την επέκταση των πόλεων μέχρι το 2050. Αλλά τα έντομα, τα πουλιά, τα αμφίβια, τα ερπετά, και τα θηλαστικά εξακολουθούν να χρειάζονται όλοι τους οικοτόπους: τροφή, νερό, κάλυψη, και μέρη για να αυξήσουν τα μικρά τους. Δυστυχώς, με την εξάπλωση, μητρική άγρια ζωή έχει τώρα λιγότερα μέρη για να καλέσετε το σπίτι. (Πηγές: Φέρνοντας τη φύση σπίτι: Πώς μπορείτε να διατηρήσετε την άγρια ζωή με τις εγγενείς εγκαταστάσεις,Doug Tallady, Τύπος ξυλείας, 2009 “Διατήρηση δέντρα και δάση της Αμερικής,” David J. Nowak, Susan M. Stein, Paula B. Randler, Eric J. Greenfield, Sara J. Comas, Mary A. Carr, και Ralph J. Alig, Δασική Υπηρεσία των ΗΠΑ? και “Απώλεια οικοτόπων,” Εθνική Ομοσπονδία Άγριας Ζωής)
Πολλές φυσικές περιοχές είναι τώρα πολύ μικρές για να διατηρήσουν τα αυτόχθονα είδη για πολύ. Η μακροπρόθεσμη επιβίωση πολλών ειδών εξαρτάται από την αναδημιουργία συνδέσεων. Τα πουλιά, οι χελώνες και τα ερπετά, οι βάτραχοι και άλλα αμφίβια, οι αλεπούδες, και άλλα θηλαστικά χρειάζονται όλα την ασφαλή διέλευση μέσω των γειτονιών και των θέσεων για να αυξήσουν τα μικρά τους μέσα σε τους. Οι διάδρομοι πρέπει να προστατεύονται όταν τα είδη τα χρησιμοποιούν ήδη. Οι ευρύτεροι, πιο συνεχείς διάδρομοι λειτουργούν για μεγαλύτερο φάσμα ειδών. Μια πρόσφατη μελέτη υποστηρίζει ότι οι οργανικά διαμορφωμένοι διάδρομοι είναι επιτυχέστεροι από τις καβαλιές κατά μήκος ενός δρόμου ή μιας γραμμής χρησιμότητας. (Πηγές: Φέρνοντας τη φύση σπίτι: Πώς μπορείτε να διατηρήσετε την άγρια ζωή με τις εγγενείς εγκαταστάσεις, Doug Tallamy, Τύπος ξυλείας, 2009; “Συνέντευξη με Kristina Hill, Ph.D., Θυγατρική ASLA,” Αμερικανική κοινωνία των αρχιτεκτόνων τοπίων (ASLA) σειρά συνέντευξης Και “Σχεδιασμός Της Άγριας Ζωής Διαδρόμους: Άγριας Ζωής Χρειάζονται Περισσότερα Πολύπλοκα Ταξιδιωτικά Σχέδια,” Επιστήμη Καθημερινά, 2008.)
Η απώλεια οικοτόπων, και η αντίστοιχη απώλεια της βιοποικιλότητας, δεν χρειάζεται να συνεχιστεί. Οι κοινότητες μπορούν να συνδέσουν τις ιδιότητές τους σε δίκτυα ελκυστικών, φιλικών προς την άγρια ζωή γειτονιών, πόλεων και περιοχών. Ξεκινώντας με τις ιδιότητες των ιδιοκτητών σπιτιού, κατακερματισμένα ενδιαιτήματα μπορούν να ξαναβουλάζονται μαζί, δημιουργώντας γειτονιές που δεν είναι μόνο υγιέστερες για την άγρια ζωή, αλλά και για τους ανθρώπους. Πολλοί κατοικημένοι αρχιτέκτονες τοπίων βοηθούν να αναχαιτίσουν τις απώλειες με τη δημιουργία των όμορφων γειτονιών που παρέχουν το βιότοπο για πολλά είδη. (Πηγές: Φέρνοντας τη φύση σπίτι: Πώς μπορείτε να διατηρήσετε την άγρια ζωή με τις εγγενείς εγκαταστάσεις,Doug Tallady, Τύπος ξυλείας, 2009 “ Audubon At Home Audubon Society) Κήπος για την άγρια ζωή,”Εθνική Ομοσπονδία Άγριας Ζωής?